WhatsApp chat
WhatsApp chat
background image

Sivas Akıncılar İlçesinde Tehlikeli Madde Danışmanlık Hizmeti Veren UZMAN TMGD ADR

Akıncılar, Sivas ilinin bir ilçesi. Tehlikeli MAdde Güvenlik Danışmanlığı firması olan uzman tmgd adr mühendislik benzinlik akaryakıt istasyonları tekstil boyar madde fabrikalarına da hizmet vermektedir.
Tarihçe
Akıncılar ilçesinin içinde bulunduğu bölgenin tarihi Bakır Çağı'na kadar uzanmaktadır. M.Ö 547 yılında Persler'in idaresine geçen bölge M.Ö 331'de Makedon Krallığı tarafında ele geçirildi. Büyük İskender'in ölümüyle dağılan krallıktan sonra İskender'in generalleri tarafından yönetilen bölgede Pontus Krallığı hakim oldu. Pontuslular'ın M.Ö 66'da yenilgiye uğratılmasıyla bölgede Roma hakimiyeti başladı. Roma İmparatorluğu'nun resmi olarak ikiye bölünmesiyle bölge Bizans sınırları içerinde yer aldı. Bölgeye Sasani ve sonrasında Arap orduları saldırsa da bölgedeki Bizans egemenliği devam etti. 1058 yılında Selçuklu kuvvetleri tarafından ilk defa ele geçirilen bölge 1071'de gerçekleşen Malazgirt Meydan Muharebesi sonrasında kesin Türk iskanına sahne oldu. Bölge 11. yüzyıl sonlarında Danişmendliler Beyliği bölgeye hakim olmuş, 13. yüzyıl başlarında ise bölge Anadolu Selçuklu Devleti egemenliğine girmiştir. Daha sonra sırasıyla bölge İlhanlılar, Eretna Beyliği ve Kadı Burhâneddin Devleti egemenliğindeki bölge 1398'de Osmanlı topraklarına katıldı. 1402 Ankara Muharebesinde Timur İmparatorluğu' nun galip gelmesi ve akabinde Osmanlı'nın yaşadığı Fetret Devri neticesinde bölgede çıkan karışıklıkta 1421'de Akkoyunlular egemenliği sağladı. Osmanlı-Akkoyunlu mücadelesinin uzun süre yaşandığı bölge 1473 Otlukbeli Muharebesi neticesinde kesin Osmanlı hakimiyetine girmiştir. Osmanlı'nın ilk döneminde Akşehirabad nahiyesine bağlıydı. 1645 yılında bölgeye gelen Evliya Çelebi yerleşimden Ermenilerler'in yaşadığı bağlık ve bahçelikli bir köy olarak bahsetmiştir. Günümüz Akıncılar yerleşimi Osmanlı döneminde Ezbider-i Bâlâ (Yukarı Ezbider) ve Ezbider Zir (Aşağı Ezbider) olarak iki bölüme ayrılmıştı. 1860'larda Suşehri kazasının merkezi olmuş, ancak 1872'de çıkarılan Vilâyet Nizâmnâmesi uyarınca kaymakamlık yerleşimden kaldırılmıştır. 1880 yılı salnamesinde Suşehri kazasının nahiyesi olarak kaydedilen yerleşimde, 2503 Ermeni ve 1978 Müslüman olmak üzere toplam 4481 kişi yaşamaktaydı[5].
1915'de Ermeniler'in başlattığı Şebinkarahisar isyanında Ezbider papazı Kerih'te yerleşimden bazı Ermenilerle birlikte Şebinkarahisar kalesinde isyana katıldı. Osmanlı bölgede denetimi sağlamak amacıyla yerleşimdeki Ermeniler problem oluşturamayacakları düşünülen bölgelere zorunlu göçe tabi tuttu[6]. 1932 yılında Sivas'a bağlanan yerleşim, 1958 yılında belediye oldu. 1962 yılında Ezdiber olan adı Akıncılar olarak değiştirildi. 1990 yılında Suşehri'nden ayrılarak ilçe oldu.
Coğrafya
Sivas'ın kuzeydoğusunda Suşehri, Şebinkarahisar, İmranlı ve Gölova ilçeleri ile komşudur. 500 km2 yüzölçümü ve 1000 metre rakımı olan ilçenin en yüksek tepesi Kızıldağ'dır. İlçeye bağlı 33 köy bulunmaktadır.[7]
Şive
İlçe Giresun'un güney ilçeleri ile aynı ağzı kullanmakta olup, Sivas'ın diğer ilçelerine göre farklılıklar içerir. Şebinkarahisar, Alucra, Çamoluk, Suşehri ve Gölova ile aynı ağzı kullanır.
Yöre Dili
-Mayıs : Taze hayvan dışkısı
-Gediyrim : Gidiyorum
-Geliyrim : Geliyorum
-Aliyrim : Alıyorum
-Andır galasuca : Lanet olasıca
-Gediyrûk : Gidiyoruz
-Geliyrûk :Geliyoruz
-Gedecoğuk/Gedecüğük : Gideceğiz
-Kalkacouk : Galkacağız
-Gelmiy : Gelmiyor
-Gelmiyorlar : Gelmiyler
-Horan : Horon
-Gemençe : Kemençe
-Hızan : Çocuk
-Cazu : Efsanevi bir yaratık
-Örüzgar : Rüzgar
-Uşah : Çocuk
-Gıran : Tepe
-Cılga : Patika yol
-Guş gibi getti, guş gibi geldi : Kuş gibi gitti, kuş gibi geldi
-Onu bağa ver, sende galması doğru deûl : Onu bana ver, sende kalması doğru değil
-Ben deyrim : Ben diyorum
-Sen deysin : Sen diyorsun
-O diyor : O deyi
-Biz diyoruz : Biz deyrûk
-Siz diyorsunuz : Siz deysiğiz
-Onlar diyorlar : Onlar deyiler
-Bugün yaylaya çıkacağız : Böün yaylıya çıkacuğuk
-Erkenden mektubumu yazarım sana : Erkenden mektubumu yazarum sağa
-Yazdığımı okumuyor musun ? : Yazduğumu okumiy misin ?
-Çocukları alacağız, akşamleyin akıncılara gidiyoruz : Hızanları alacuğuk, ahşamınan ezbidere gedecüğük/gedecouk
-Yaptıklarını pazarda satıyorum : Yabtuklarımı bazarda satiyrim
-Akıncılardan kavun aldık getirdik, doğradık, afiyetçe yedik : Ezbiderden gavun alduh, getürduk, doğraduh, afiyetgineli yiyecuğuk.
Kültür
Akıncılar ilçesi 1933 senesine kadar Giresun'un Şebinkarahisar ilçesine bağlı bir köydü. Kültürü Sivas ilçeleri ile tamamen alakasız olup eskiden vilayet olan Şebinkarahisar kültürü ile aynı kültürü yaşar. Sivas'tan farklı olarak Karadeniz Bölgesi'nde yer alması sebebiyle kemençe ve davul-zurna bir arada görülür. Yaylacılık Kızıldağ tarafında yapılmakta olup bu bölgeler çam ormanları ile kaplıdır. Yöre Horon kültürüne sahiptir. Yöresel kemençeciler köy köy gezip düğünlerde kemençe kültürünü icra ederken günümüzde Karadeniz'in genelinde olduğu gibi bu bölgede de kemençe kültürü yok olma tehlikesindedir ve artık tüm Karadeniz gibi Horonlar tek tipleşmeye başlamıştır. Halen köylerde kemençeciler olup, düğünlerde ve köy şenliklerinde kullanılmaktadır. Yörede genellikle Düz Horon, Dik Horon, Alaşağı, 3 Ayak Horonu , 5 Ayak, Sallama, Diz Kırma, Sıksara ya da Laz Horonu gibi çeşitli Horonlar oynanır. Bölgede hakim kültür Karadeniz kültürüdür. Karadeniz'in sahil ilçeleri bu bölgeye Ekinciler demektedirler. Bölgeden çok meşhur kemençeciler çıkmıştır. Kemençeci Mehmetgiller, Kemençeci Aligiller, Kemençeci Azizgiller, Kemençeci Şeynigerliler gibi pek çok kemençe yapımcısı, kemençeciler ve mahalli sanatçılar yetiştirmiştir.Eski TRT sanatçılarından Kemençeci Ali ŞAHİN Akıncılar ilçesindendir.
İklim
İlçenin içinde yer aldığı Yukarı Kelkit Vadisi havzası, Doğu Karadeniz Bölgesi'nin iç kesiminde, Giresun Dağları'nın güney eteklerinde olmasından dolayı, Karadeniz'in bu yüzünde, Karadeniz ardı iklim görülmektedir. Bu açıdan kısmen Gümüşhane Torul, Artvin Şavşat, Yusufeli, Tokat Reşadiye bölgeleri örnek gösterilebilir. Bölge ılıman ve sert, soğuk iklimin tüm özelliklerini yansıtır. Kelkit Havzası'ndaki mikroklima iklim ve ılıman yapısı ile iklimsel özellikleri ile tarım ürünlerinin Türkiye'de en iyi yetiştirildiği, pek çok farklı iklim ürünlerinin aynı bölgede yetiştiği ve küresel ısınmadan en son ve en az etkilenecek olan bölgelerden biridir. İklime bağlı olarak ilçenin dağlık alanları çam ormanları ile kaplıdır, yer yer meşe ormanları ve yüksek dağ çayırları bulunmaktadır. Yüksek kesimlerde yaylacılık eğilimi hala devam etmektedir. Gölova sınırında yer alan Karnus, bölgenin en önemli yaylalarından biri olup, Kızıldağ bölgesinde pek çok yayla bulunmaktadır.
Tarihi Miras
İlçeye bağlı Erence Köyü'nde Bizans zamanına ait olduğu düşünülen kale yıkıntıları vardır. Bunun dışında 1852 yılında İbrahim Efendi tarafından inşa ettirilen Hatioğlu Camii ile Doğantepe Köyü'nde Bahattin Şeyh Türbesi ilçede bulunan tarihi eserlerdir.[7] İlçe merkezinde bulunan Sultan Süleyman Çeşmesi, diğer adıyla Gönen Çeşmesi de bir başka önemli tarihi mirastır.[8]
Demografi
Akıncılar'ın nüfusu 1990 ile 2011 arasındaki 20 yıl içinde yarıdan fazla azalmıştır.